Ölümden azade olan var mıdır?
Ecel gölge kadar yakındır bize.
Kabir geniş midir, yoksa dar mıdır?
Belki de benziyor uzun dehlize.

Şu kısacık ömrü geçirme boşa,
Allah’ın emrine uyarak yaşa,
Nefsinle kalınca bir gün baş başa,
Dünyadan göçmeden girersin köze.

Kaynağı kurursa, akar mı pınar,
Çalıyla bir midir şu koca çınar,
Bilmem felek beni ne ile sınar?
İşler sarpa sardı, çıkmadım düze,

Beka âlemine göçün yüklerken,
Gözlerin bulanıp, kalbin teklerken,
Güzel gün düşleyip, yazı beklerken,
İlkbahar ayların dönecek güze.

Hayal mi, rüya mı anlayamadan,
Pişmanlık duyarak ağlayamadan,
Hesabı, kitabı bağlayamadan,
Perdeler inecek bir anda göze.

Her şey ayan beyan; fanidir beşer,
Yüksekten uçanlar engine düşer,
Dostların toplanıp bir mezar eşer,
Sarılıp gidersin üç arşın beze.

En sonunda insan kabre girecek,
Sorgu melekleri çıkıp gelecek,
Herkes hesabını kendi verecek,
Kapılıp da gitme sakın boş söze.

Sabri Koca