samimi, içten.. başlık herşeyi açıklıyor zaten.. tebrik ve saygılarımla..

Yaşantımızdaki bir gerçeği dile getiren anlatımınız çok hoş olmuş, tebrik ederim.

Yine bir kısıtlanmayla büyüyen,yetişen bir birey...Ne acı değil mi ? Kendi hayatımızla ilgili kararları başkasının vermesi ..Bu ebebeynlerimiz bile olsa bu kadar hakkı olmamalı diye düşünüyorum..Hatta buna benzer bir konuyu kaleme almıştım...Kaç kişide kumandasınız diye..Sayfamda mevcut...

O kocaman sevgi dolu yüreğine sağlık...Kutlarım...

harikaydı,gerçekten harika...
sonunun gelmesini hiç istemedim doğrusu,benimde sorunum aynıda:)))ama ben henüz öğrenciyim...
şiirinizi izninizle seçtiklerime ekleyip aileme okutmak istiyorum...
sakın bırakmayın bu güçlü kalemi,şiir yazmak size yakışıyor...
esenlikler dilerim....

Hayatı okuduğunu sanıyorsun hep bir okutan olmuş önünüzden ve istemeyerek o yolda ilerlemişiniz okuyup biryerlere gelmişe benzersiniz peki okumanın zararı ne o dediklerinize işinizin olmasının babanızın öyle istemesinin zararı ne görüyoruz kızları kadınları koca haber anlamaz hele birde ayyaşsa değme gitsin onlar insan değilmi keşke oku didyen bir babaları olsaydıda onlarda öyle olmasaydı insan onbeşine girdimi gördüğü şeyler çok renklidir filim yeni başlar onun için ve renkler çok göz alıcıdır geçimmiş hayatmış çokta önemli değildir bi evlilik arkasında beş altı zıpır hayat ondan sonra başlar ya baba ne yapar ondan sonra biliyormusun bilemezsin çünkü baba değilsin babanın elini öp ve haline şükret .diye düşünüyorum dilinize sağlık çok güzel ifade etmişiniz istediklerinizi buda okumanın başka bir faydası olsa gerek.

Ve baba..ve şiir..ve anne kadar değerli..

Sevgiyle.

çok hoş olmuş,
tebrikler.