HEP AKLIMA YAR DÜŞÜYOR
Gün ağarsa ne çıkar/ yurda bahar gelmezse
Güneş yerleri yakar/ kimse kıymet bilmezse Herkes keyfine bakar/ gözden yaşı silmezse Gönülden sular akar/ yüzler şimdi gülmezse Bir yaralı kuş gibi/ alçaklardan uçarım Yenilince tuş gibi/ buralardan kaçarım Her işimiz hoş gibi/ bir de neşe saçarım Hayallerim boş gibi/ çaresizim naçarım Dudaklarımda ismin/ düşmüyor hiç dilimden Duvarda durur resmin/ yardım ister gülümden Unutulmaz hiç cismin/ birden kaçar elimden Karşıma çıkar hasmın/ göller taşar selimden Bu dava Hak davası/ dönülmez bir yoldayım Başlar oyun havası/ kuş misali daldayım Yıkık bülbül yuvası/ görsen nice haldayım Burası Han Ovası/ petek petek baldayım Seni güzel sandıkça/ namusuna ar düşer Sözlerine kandıkça/ elimdeki nar düşer Ateş olup yandıkça/ yollarıma kar düşer DOĞANAY’ı andıkça/ hep aklıma yar düşer Kemal DOĞANAY |