HER ŞEY BİTTİ
* Her Şey Bitti *
Alıştım demli çayları içmeye alıştım duvar diplerinde içli ağlamayı unutulmuş bir adres oldum çıkmaz sokaklarında nereden nereye, dur! diyemedim, küle dönen ırmaklara. Her şey bitti! bir gövdeye duyulan hasrettim gücenik bir çocuk oldum, kapı aralarında sen haziran’ın dağınık sabahı... kusursuz güzelliğin hâlâ içimde kalan bir çoban çeşmesi. Nazım’dan kaptığım üç kelime içtim bütün çeşmelerinden Roma şehrinin yandım dondum yalnızlığımı kuşatan tren istasyonlarında bırak bir görüntü olarak kalsın bana bir tebessümle bağışladığın mazideki sıcak öpücüklerin. Nuri Dağdelen 20.2.2020 |