Hazanda Bir Hüzün
Eylül, ekim, kasım,
Gözümde yaştır, içimde yasım! Yağmurlar yıkarken saçlarımı, Bir de yıkardı ayrılığın! Kar etmezdi vursam başımı taşlara, Ve solmuştum güllerin ortasında. Filizlerim vardı oysa; Pencerene hasret çiçeklerim. Bir sarmaşık gibi tutunamadan korkuluklarına, Kala kaldım korkularımla, Kollarım, insafsız boşluğunda. Solmaktayım yine, halimi hiç sorma! Artık ne toprak ne su ne de hava, Avutamaz beni artık! Bir tek sana hasretim şimdi, Hasretim sana! |
Hazan ayları hüzün aylarıdır.
Kaleminize tebriklerimle.
Selam ve Saygılar.