RUH BİRLİĞİ
Ruh birliği...
Hep ayrı telden çaldığından; İnsanlık halâ, anlayamadı sevgiyi ! Bilenler, kenetlendi asırlar önce... Sustu dilleri; Gözleriyle konuştu tüm kelimeleri... Ruh birliği... Ne zaman; Ne mekân... Aştığında sendeki kaf dağını; Çıkar masiva aradan... ’Bir’O’ vardı; ’TEK’ ’O’ kaldı... Ey yolcu !! Gördüğün her şey, seraptı... ... Nigâr Güler (Firuze) ... |