Ömrümün Ölünecek Çağları
Çok oldu yörüngelerimin düzleminden sapalı
Vapurları kaçtır kaçırdım işim karşıdayken Az olsa da inancım, mahyaları sevdim ama İsterim ki sırf bu yüzden günahlarımı bağışlasın Tanrı Burnumun ucunu göremezken Gördüm, Kapanan köy yolları dinsiz ulağıymış esaretin Hürriyeti neresinde yakaladıysam yakaladım ömrümün Anladım, Baharın müjdecisiymiş toprağı yaran papatyanın sarısı Eskimiş bir sedirin özeti gibidir yüreğim Derinleri kıymetlidir fakat Güneşi gibidir kışın Eş değerdir yıllanmış bir şarapla Ve arabı gibidir en mutlu fotoğrafların Yüreğim eskimiş bir sedirin özeti gibidir Acıyacaksanız ona acıyın. Bir avuç mutluluğa açken bıçkın gençliğim Yolumda serviler boyunca uzadı sıkıntılar Gücüm tükense de Küflü bir Dünya’yı parlatmaya çabaladım ama Toy boynum boy aynalarında çırılçıplak göründü Sığlarında çırpındım kirli suların Yaşım, başıma bela Sağlam şairlerin şiirken öldükleri çağdayım. |