Heybe
Güne başlarken aç perdelerini güneş girsin içeri
Savrulsun keder yer yarılsın gömülsün dertler Günaydın de mesela yağmurlar yağsa içine Değer ver sevdiklerine çünkü seviyorlar seni Hoşçakal de açıp kapıyı atarak üzenleri Dağıt kara kara bulutları bir nefesinde Sahra ol yak kavur negatif enerji vereni Unutma değer verdikçe sevilir emanet yüzün Kış gelsin bırak sen baharları yaşa yaza inat Üfle mumları söndürmeden güz rüzgarları İştahla ye yemeğini birgün aç öleceğini bile bile Hayat bu sayarak koymuşlar yılları heybene Bak gidiyor sevdiklerin teker teker inadın kime Yaşa, sev, kahkaha at aç tüm hücrelerini Siyasetmiş, makammış boş iki günde unutulur Gömerlerken bil koltuk olmuyor gittiğin yerde Sadece sevdiklerin ağlıyor imamın akabınde İlk nefesle geldin şu dunyaya son nefesle git Git ama yaşadım de her anımı seve seve Ve bıraktım arkamda onlarca güzel değer Yaşatsa da şu ömür ard arda onca keder Heybem boşalmış de ve aldırma bitmişe Gül yüzün solmadan ilham olsun sevenlere |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Şairimi KUTLUYORUM. Nice güzel şiirlere...