Yitip Gidenlere
Birer birer yitiyoruz
Şu şafkı sönmüş sokakta Hayalet viranelerin Aksak asfalt yollarında Tarihe malolmuş anılar Kaybolan zihinler Usul usul dönüyor Baba evi topluluklara. Geceler dünden daha kara Gündüzler cehennem Kıbrıs’ın kurak ovalarında Güzelyurt’un yeşil bahçeleri Cennet bağları bakışlı İrem irem gözlerle izler Çatlak dudaklı Mesaryayı. Ağlamaklıdır 58’lerden Her hane duvarında resimler Ve güleçtir yüzler 74’den bu yanı özçekimlerde Unutulmuştur gelecek Sağ, sol kavgalarında ateş başı Oysa kaygılıdır gençler Beklerken doğacak güzel günü Dağların ardında. Büyük hayallerle uyur koynunda Kimsesiz nilüferler... Birer birer yitiyoruz Dört yanımız deniz Kazdıkça diplerimizi Yoksa birgün biz de Kimsesiz bir ocakta ölecekmiyiz. |