Yoksun Sen
Karşı tepelerde, çınlıyor sesin,
Etrafa bakıyorum, yoksun sen. Yüze vuruyor, rüzgarla nefesin, Etraf çok sessiz, yoksun sen. Bulutların gri tonları, rengahenk, Aradan oklar çıkıyor, altın renk. Susarım, ağlamasın melekler tek, Etraf çok hissiz, yoksun sen. Dağların kimi ak, kimiyse toprak, Arasından esen yel, şeffaf tarak. Gözler yemyeşil, bakışlar muğlak, Etraf çok sensiz, yoksun sen. Denizlerin dibinde, resifler ala, Balıklar lokum, benziyor bala. Dokunsa, sen sanır yosun dala, Etraf çok hissiz yoksun sen. Sapsarı saçlarla, ovalar sarman , Aşık orak atar, samanlık seyran. Meyler içilir, derlenirken harman, Etraf çok eksiz, yoksun sen. |