Yufka Yürekli Yalnızlık
Akıp gidiyorsun.
Arıyor ellerim, gözlerim Akıyor sokak boyu. Senden daha hızlı davranıyor Kalabalık sokaklar. Kayboluyorsun. Yoksa hepsi mi hayal? Biliyor musun hiçbir yağmur söndüremedi, Bu sokağın lambasını. Çok söylemişliğim var, O lambanın altında, Topallayarak kalbimden geçen İkimizin şarkısını. Bu sokak sevilmez mi? Tüm evlerin Çiçek açmış gözleri! “La” sesini çok güzel çıkartıyor Tellerindeki serçeler. Ne kadar da müşfik gözüküyor Seni ilk defa gördüğüm o merdivenler. Alelacele hazırlanan bir bavul gibi Ne varsa doldurulmuş sokağa. Bir tek sen yoksun. Elim kolum bağlanmış. Tüm silahlarımı, teslim ediyorum zamana. Ne zaman sensizlikten, Boğulmak üzere olsam; Hep bu sokakta elini uzattı, Yufka yürekli yalnızlık. |