Koşun renkler koşun
Özlemekmiş şimdi, solduran beni.
Koşun renkler koşun, soluyorum ben. İlmek ilmek aktı, ömrümün rengi, Koşun renkler koşun, soluyorum ben. Felç etti ruhumu, yaptığı hışım, Tüm yüküyle uyku, oldu kiracım, Not almış Azrail, geçiyor adım! Koşun renkler koşun, soluyorum ben. Bu tatsız, bu tuzsuz, renksiz hayatın, Böğrüne basarım, bir gün ansızın! Küs müsünüz yoksa, bana mı kırgın, Koşun renkler koşun, soluyorum ben. Kılıktan kılığa giren bir şarkı, Dilimde yapıyor, kaçıncı baskı. Daha ayrılığın çıkmadan kırkı, Koşun renkler koşun, soluyorum ben. Mürekkep akıtan bir kalem gibi, Kendime zalimim, dosta asabi. Yokluğu buz gibi, yakıyor kalbi, Koşun renkler koşun, soluyorum ben. |
Bu tatsız, bu tuzsuz, renksiz hayatın,
Böğrüne basarım, bir gün ansızın!
Küs müsünüz yoksa, bana mı kırgın,
Koşun renkler koşun, soluyorum ben
Koşun Renkler Koşun şiirini beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şairimi KUTLUYORUM...