Kan Ağlar Şimdi Kaldırımlar
Sustum ve sensizliği kustum bu koca şehre!
Ve sensizliği işledim ustalıkla, Sensiz yürüdüğüm her kaldırıma. Kaldırımlar ki kan, revan; Çünkü yaralı bir yürek taşıyorum kanayan, Kanayan bir kalp! O kalp ki yaralı izler bıraktı nice kaldırımlara, Her yolunu kaybettikçe beni bulasın diye. Kanımın son damlasına kadar, Ve ömrümün yettiğince. Şimdi yine gidiyorum! Sense bu şehirde kal! Çünkü bu şehir sensiz hiç çekilmez! Hiç çekilmez burada sensiz bir nefes! |