kuyu// bir şiire şarkı, karıncaya dost ol zamanla bir yalnızlık nasıl büyürmüş, yokluğa çokluk nasıl koşarmış anla… / huyunu, suyunu bulmadan demini almıyor zaman kanat vursa da uçamıyor insan bütün sus’lar aslında bin çığlık viran / suyun sabrını ateşe ateşin gardını aşka böldüm hangi çölde kuyuyum hiç sorma yüreğim kandillerini geceye gömdüm bir gölge daha büyümeden geceye ayı, güneşi gök, göğü aşk bildim susmanın dili, dini var mı ey yaradan var mıdır kul olup ta kula yanmayan, çocuk olup ta uçurtmaya kanmayan ölmenin dili, dini var mıdır bilmem ama kes hesabı, çıkar artık çıkar bu dünyayı aradan zaman başucumda usul usul ağlarken sağır bir dua dilim nefesini dağlarken susmanın da, ölmenin de dili şiirdir artık anla kimse duymaz, kimse bilmez, bilemez belki ama bir yudum aşkın sus’ luk kurağına çıkrıksız kuyuda, sudan açlıkta benim aslında… // ilhanaşıcıocakikibinyirmi |
Böyle bir sesleniş
Böyle bir haykırış
Böyle bir isyan
Ancak bu kadar güzel dile gelir.
Saygılar efendim. Tebrikler