Resim
Bir resim verildi ellerime yüzsüz, göğüssüz.
Altında sonsuzluk aleminden kalma bir yazı. Gösterilen çocukluktan kalma anı;hükümsüz. Tutan el ahirden tutuklu, işte alınyazı. Doğru bildiğim yanlış, fısıldar kulaklarımı: "Budur hak, budur an, budur gerçek, evvel mücessem." Yalan, yalancı! Nedir bu oyun, nereden çıktı? "budur hakikat, Mesut akılda esir bir kölem." Ömürler geçiyor uygun adım, adım adım ahenk. Selam dur! Gözlerinden dünyayı bakıyorum; Göremiyorum, gönül çığlıkları geceye denk. Tüm çıplaklığına karşın benliğe giyiniyorum. Mesut Tütüncüler DENİZLİ 29.01.2020 |
sevginin ve de.
hayatın meali mi...
düşündüğümüz kadar da var hani.
tebrik ederim, dost şairim.
selam ve saygılarımla