İçimdeki kötülüğün katiliyim ben.
Yıllar öncesinde öldürdüğüm maktulün,
firarisiyim.

Bende kalan iyilikler rehavet içinde,
gözü yumuk sünepe halleriyle,
didikliyorlar yıllardır beni.

Neden katili oldum şu kötülüklerin.
Yaşasaydım ya onlarla!
Bıçak çekseydim ya iyiliklere.
İyiliklerin gölgesine bile ateş etseydim.
Marazlanmış iyiliklerin
derdine düşmeseydim ben.

İçimde öldürdüğüm kötülüklere hasretim şimdi.
İyiliklerin haberi yok cennetin kapısından.
Kötülük prim yapıyor prim!
İyilikleri attım gitti.
Kötülükler yaşıyorum şimdi.
İşinize gelirse,
Yeni kötülüklere işmar eden ben.
İtibar gören ben!
İyilikleri güden ben!
Kötülük benim ben!
İyiliklerle yaşa sen.
Senin sırtına binerim ben!

Ben kötülük!

O çocuğun
“Cennette ekmek var mıdır?” dediği günden…
Günden beri;
İçimde dirilttim öldürdüğüm kötülüğü
Benim adım
“kötülük”

Yeni öğrendim;
“Kötüler Tanrı’yı, Tanrı da iyileri kullanırmış.”

Şuayipodabasi…
Haziran 2017/Kepez