Dosto’nun Çayı
"Şimdi bir çay olsa ne iyi olurdu"
Dostoyevski

Dosto çayı sek içerdi nefaseti kallavi
Berrak bakışlarıyla o peri işmar ederdi
"Beyaz Geceler’i vardı gök öylesine mavi
Harflerin sinesi köşk misafir ekser kederdi

Dosto çayı bilmişti nadide bir sevgili
Çay da Dosto’yu haza bilmezdi çayda çıra
Çayla açılırdı hep kalemin muhkem dili
Emrine amadeydi hurufat sıra sıra

Harfler ile hasbıhali kıskanır mıydı ki çay
Dosto’nun kalem tutuşu tasvir edilemezdi
Gogol’un paltosu muydu Dosto’yu saran saray
Dosto çayı pek severdi hiç kahve dilemezdi

Semaverle demlikti aşinası iklimin
Kaşık ile bardağın dokunaklı öyküsü
Dosto bütün dünyanın sormayın bana kimin
Çaydanlık ile demlik hüzün deminin süsü

Dosto çaydan kalan sırrı götürdü mezarına
Kimse de ona sormadı çayın asaletini
Çayın billur ahengini ekledi su karına
Hurufat zaten biliyor Dosto’nun haletini
Ankara 15 Ocak 2020 İbrahim Kilik

Hepimiz Gogol’un Paltosu’ndan çıktık
Dostoyevski