Kurbanlık Koyun...
Yine
Br pazar günü Sabahın köründe, Baş taçım Ayağım altında ki şu yollar Fark etmiyor Ha kış ha yaz Ha kuru ha çamur Ha kısa ha uzun Ha geniş ha dar, Bitmiyorlar Bitecekleri de yok gibi Yok gibi, Umrunda da değil Tükenen ömürler Yitirilen ümitler, Ta uzaklara Dalan göz yaşlarında Ki Asılan hüzünler, Yalana takılan çarkın da Niyeti yok Yok gibi Son bulmaya Elimi kolumu bırakmaya, Ah bir bilsem Adres ne Meçhuliyetin koynunda, Tutturmuşuz bir yol gidiyoruz işte Alamet belki bir kıyamet Kurbanlık koyun gibi, Biz biz miyik Ki Acep Tasmamız ait olsun bize... * Berlin, 13.01.2020 Talat Özgen |