ADIM BİLMECELERE ÖZNE-2
DEVRİLİRKEN DAYANDIĞI ÇINAR HAYAT BAŞKA BİR DELİLİKTE;
Babam bir sabah Verirken canını Hastane koridorunda bir çığlık Doluştu kırılan camların sesine kardeşler bir kedi Sokuldu ağrıyan yerine Annenin gözleri aktı Diclenin suyundan daha Gür. Her gece yarısında Ağlayan bir anne bıraktı Sesizce şahit kaldığım Fotoğrafı babamın... Ama benim kafamda deli sorular Çılgınlıkdı adım Bilmecelere özne Yaşam ve ölüm İki olgu karışır zihnime Aklımın çılgınlığıyla yarışırdı kalbim Utanmasam ağlardım Utandım ama ağladım yine de Sığınarak kuytusuna gecenin Akdeniz akşamlarına Yüreğimi bırakırken her gece Bana anlatılan masallara kanmadım Kansaydım aklımın eksikliğinde İçimde bir keşke, Ama olmadı Büyüdü ruhumu koyduğum kumar Kaybedince Çalındı günüm dünüm bilmiyordum üstüne geleceğim, Üstüne her pazar Tatile koyardım aklımı Kalbimin hırıltıları Olmasa belki de Kırılmazdı içimden söktüğüm. Bir bakış aradım Bir göz En çok Aklın tuzuna banmış bir söz Yüceltebilirdi beni Ya da aşağı Dibine dökülebilirdim lağımların Ama şehrin sarhoşlarından yer yoktu Beni götürecek duraklarda Her dolmuş Karanlığa salıncaktı... Dürülmeden kitabım İki sayfa not düştüm Lise defterim matematik Korktuğum problemlerin arasında Kimim neden niye diye Sordum kocaman soru işareti Yırttı sayfamın buruşuk yüzünü Sonra kaçmak kurtulmaktır belki deyip Düştüm peşine Soğuk bir şehrin Kar tutmuş gözlerine Lakin 15 sene Kopup düşünce bedenimden Saçımdaki aklarda ruhumu gördüm Süzülmüştü,hasta ve yorgundu Varmamıştı koştuğu yere, çaresizdi Eyvah deyip Döndüm sırtımı Kaçayım dedim hemen şimdi Lakin Çocuklar resim yapmış Dönüş yoluma ne acaip Kayboldum eyvah dedim kayboldum Sarımtırak bir sonbahar akşamında Çöküp dizlerimin üstüne Ağladım öyle ağladım ki Suya hükmeden tanrılar İndi göğün ucundan Sus dediler yeter sus Çöl bıraktın upuzun Dünyanı değiştirsen de Suyun merhametine Kansa balıklar Ama balıklar Sürüklenmiş meğer Deniz yok ki burda Hem Kuruyan hecemi ıslatmaz Süs balıkları ve yunus, Ben yunusun kalbindeyken neşeliyim ama Şimdi sarardım Kahverengi gözlerimden Kimim neden niçin bu bilmecenin, Ortasındayım. Cevaplarım sadece yeni sorular Akşamım bu yüzden mi sabaha uzanır Sürüklenirim Uykusuz çaresiz ve yalnız Ama bir umut Bırakmaz yine de Kalbim derim kalbim Ama aklımın kıyametindeyim Yaşımın on dördünden Düştüm Topallayarak yanaştım Sana... Bulamadım karanlık odalarda Gözümün karanlığına fener Yaslandım felsefe kitabıma Bu yok şu yok öteki de Peki ben Hangi bilmecenin gözden kaçırdığıyım Aklımın dışında bir akıl var gibi Aklıma akıl veren Beynimin girintilerinden Kalbimin odalarına Bir yola çekildim Beni tutsun elin diye Uzattım Sadece SANA... |
tebrikler saygımla