KARADENİZ’E HASRET
Ey Karadeniz!
Her tonuyla insanı büyüleyen o yeşilini özledim. Yol boyunca izlediğim denizin maviliğini... Yani; Bir yanım yemyeşilken, Başımı diğer tarafa çevirdiğimde uçsuz bucaksız görünen mavini özledim. Gözlerimi kapayıpta kokunu içine çektiğim ve huzurla dolduğum Karadeniz... Dağların, ovaların, şelalelerin ayrı neşe dolu. İnsanın ayrı... Gökyüzüne baktığımda; Sevgiyle kucaklayan, pamuk bulutlarını özledim. Bazen ince bazen de çılgınca dökülen yağmurunu özledim. Kısaca; Çok özledim seni Karadeniz... |
Bir başkadır Karadeniz