Özlem özlem
Yüreğim tuzla buz şimdi
Yollarına serptim karlarını eritirmi ki Üşüdüm sensizliğin ayazında Nefesin puslu bir gecede Buz tutmuş dudaklarıma değer mi ki Özlem özlem yaklaşsan çözülmez ki Reyhan reyhan gibidir ellerin kim bilir Dokundukça ellerime siner mi Gözümün önünden gitmeyen resmin Burnumun direğini yıktı nefessizim Öpücükten yana çocuk gibiyim Öpsen özlem özlem sızı geçer mi ki Botanda akan serin pınarım Cudi olsan karşıma dikilirmisin Eteklerine değsem her mevsim Bir gün bana yol gösterirmisin Buz olmaktan çok üşüdüm Özlem özlem kuytunda dursam erirmiyim ki Sağım solum sorguya çekti beni Allı morlu rengârenk bir cennetsin Imtihanim daha bitmedi mi ki Alsan en kiymetli köşküne Girsem içine kurulsam baş köşeye Özlem özlem adem gibi kovalmam ki |