dumanlı dağ-başlarını düşünürüm hep
kavuşamadığım güzelliklerin diriliğinde
karasevdalı ve yağız
yâni, soylu bir esintiyle yükselip yükselip
olanca hışmıyla gönlüme düşen
-ki şair yüreğimin ulu kaynağı
dağ-başlarını yanım sıra

alnımda hüzünlerim sütbeyaz
ama özlemlerim uzak
ve yabanıl
çektiğim acılar da yetiyor bana
sahte gülüşmeler de
çünkü: ihâneti çocukluğumda tanıdım daha
sürgit ölüm sesleriyle
yayılan dağ-başlarına


yine de iyi şeyler düşleyeceğim hep, -benim işim bu-
bir ucu denizlere koşuşan büyülü şarkılarla
biraz da menekşe gözlü kızları
-hani saydam okşamaların sarmaladığı-
sonra, hırsla bir karanfil iliştirmeyi göğsüme sımsıcak
tutup ağzından öpmeyi bir kırlangıcı
dağ-başlarında

(*): Eksik Kırlangıç kitabımdan, 2014
Oluşum, Kasım 1983, Sayı 114
Beşpınar (Ortak Kitap), 1989