YÜZÜM BİR GÜN GÜLMEDİŞu yokluk hırkasını giydiğim günden beri Yılar geçti ard arda yüzüm bir gün gülmedi Sıtımda ki kamburum hep çilenin eseri Sürekli kaldım darda yüzüm bir gün gülmedi Eyüp sabrı kuşandım bekledim Yakup gibi Yeltenmedim isyana yoklarken delik cebi Küfürlerden sakınıp bozmayarak edebi Burkuldum ah-ı zarda bir gün yüzüm gülmedi Yüreğimde mimlendi hasretimin yarası Yanağımda kurudu göz yaşımın turası Ömrümün çetelesi sıla gurbet arası Özlem duyunca yurd’a yüzüm bir gün gülmedi Çakallar sofrasında ekmek banarken tuza Birisi buyur derken diğeri derdi uza Çoğunu bekliyorken kanaat derek aza Garip kalınca orda yüzüm bir gün gülmedi Güvenmeye kalkınca düşersin kalbur üstü Yaban elin olmuyor ne gardaş nede dostu Sırtımı döndüğümde deldiler beden postu Yem oldum kuşa kurda yüzüm bir gün gülmedi Memhet Kılıçel |
Yüreğine emeğine sağlık
_______________________________Selamlar