Karga
Karga
Dünyadan bıkmış bir tohum Lekeli Yırtılmamış kabuğun Yaralı güvercini Bu işe hiç kalkışmamalıydın Hayaletmicektin okadar bilgeliği Kanatlarına vurulmuş tokadın Artık Geri dönemezsin hayır İstemiyorlar Çok bilmişliğini Anlamsız ayrılıkların Yarı yollarındasın sürekli Bir yuva dindiremezdi kor nefesini Çünkü sen Gerçekliği örten ninnileri Unutamadın Bakma böyle Cıvıldayanları kısmanma nolur Siyah üstüne kara bir şarkıdan Kibir kalırsa geriye Kimse zekadan anlamaz... Sen ki korkuluklar kolunda Dam üstünde bir kargasın Yuvan için çıkmışsın soğuk yollara Beslemesi gerekenler adına Yazmış hikayesini kabuklarına Bitmemiş öyküsü Avunması ise enginliğin Gün gibi doğmuş gözlerine |
Güzel bir şiirdi beğeniyle okudum. Şairimi KUTLUYORUM. Nice güzel şiirlere...