GalibardaHangi çiçek solmaz ki kalp solmasın! Olup da el gibi kahır dolmasın! Kim kalır ki diri çürürken sevgi Son nefes verip de ölüm olmasın Tatmazsa ilahi yaşlanır fani Zevk almaz dünyadan yakılır mani Kim kalır ki diri çürürken sevgi Toprağa karışır fermanla gayri … Ne sümbül ne de gül öterken bülbül Dünya sonu bilse açar mıydı tül Lakin fani bu aşk yakıp yapar kül Bir ömür geçip de vade dolmasın… Batıdan bakıp da doğuya yansa Kirlenmez deyip de karlara kansa Yaptığı yanına kâr kalır sansa Bir gün ektiğini biçip bulmasın Hangi çiçek solmaz ki galibarda Geceleri insan meyhane, barda! Sınavın yüküyle kalmaz ki darda Humma nöbetiyle saç baş yolmasın … Temizler havayı kirli toprağı Tövbe der günahta varsa parmağı Unutulur mazi kayar kızağı Karla düşer başa aklar yavaşça! Saffet Kuramaz |
selam ve dua ile