ER MEYDANİ
Yanmisti yürekler acılarla taşi verdi.
Hüsrana boğuldu kanli yaşlarla ağladı analar Biliyorlardı bu yolun sonu ya zafer ya celladdı Amansızca koşuyordu yiğitler er meydanına Güneş bir başka parlıyordu bugün göklerde, Sarmaya başladı dört bir yanda düşmanlar Sarıkamış ayağa kalktı batırdı denize düşmani Amansızca koşuyordu yiğitler er meydanina Verdiler bir kase kara şimşek çorbası Bir dilim ekmek yanında fırsat vermedi düşman Yemediler bir lokma ekmek geçmedi boğazında Amansızca koşuyordu yiğitler er meydanına Giydiler vatandan birer zırh hücuma kaktilar Diller ırklar meshepler farklı olsalar bile Candan sarıldılar vatanına hep bir yürekle Amansızca koşuyordu yiğitler er meydanina Gülüm camlisoy değerli dosttan yürekten nağmeler. Mazbut bir yürektir hayatın bakaya kalan uzamı. Sevdalı varlığıdır vatan evladının toprağına düşkünlüğü. Ne yardan geçeriz ne serden. Canımız da feda olsun her bir zerresine canım yurdumun. Hayatın özeti ise şiirler ve şiirler kabri ise duyguların yeniden doğmanın da müjdesidir sarıldığımız dizeler... |