Yollar çeker,uzak dağlar bilinmez yollar
Kuşlar yuvadan göçer,yağmurlar başlayınca
İçinde bin hüzün,hep yanar büsbütün
Üşür bedenin,içindeki yangının kucağında
Islanan suretin,her şeye rağmen ışır

Yitip bitmiş yolların önünde taştan duvarlar var
Kahverengi gözlerin,kan nehrinin içinde
Hüzün kokan masallar,saçlarını avutur
Anlamsız hayaller, Dilek diye takılır
Gücün yetmez iki avuç gökkubbeye açılır
Uzak yollar çeker,dağlar bilinmez yollar

Demlenmiş acılar,bayatlamaya durmuş
Kan rengine bürünmüş,çıkmaz kalır lekesi
Güneş çekilir üstünden,karanlığa bürünür
Ne ayıptır,ne yasak,susmak ne müthiş
Çatal olmuş bir yürek,ağlamaklı duruşun
Zehir diye içtiğin,bir de masum cigaran
Bizimki biraz derin,dökül sen toprağa

Yollar çeker,uzak dağlar adresmi arıyorsun?
Siyah beyaz anılar,hep içinde büyüdü
Tımara gelmiş tay,karlar kalkınca belkide uzak yazda
Küçük düşler yorgunu,tuz basma yarana
Gül kokulu eller,yoksa leş kokar

Yollar çeker,uzak dağlar ölüm çeker uzaktan
İfildeyerek yürü bilinmez diyarlara
Sessizlik asalettir, susmak ne müthiş
Aksak bir tarih,zamanın döşünde
Derme çatma bir düş,ağacın gölgesinde
Gri olsun gökyüzü,rahmetinide bıraksın
Bizimki biraz derin,mezarı geniş kalsın
Üzerine kar gibi,kiraz çiçeği saçsın
Nerelere kitlediniz,cansız bedenimi
Nasıl vardı elleriniz
Karanlık karanlıklar
Yollar çeker,ölüm çeker bilinmez diyarlara
Nasılda kanattınız
Vay umutlarından öptüklerim...