Şu bahtımın, şu ömrümün, hazanı gelmiş,
Kalp kırıklarım batıyor, gönlüm tükenmiş,
Sevdiğim kadının gözleri, meğerse elmiş,
Ne yaptım sevilmeyecek, terk edilecek!..


Gölge benliği hiç durmaz, ruhumu emer,
Gözüme çarpar durmaz, yokluğu kamer,
Hissedileni anlatmaya, yetmez kelimeler,
Ne yaptım sevilmeyecek, terk edilecek!..


Kim özledim diyecek, pencerede dalarken,
Kim gelecek şimdi aklına, dışarı bakarken,
Kim sakınacak gözlerden, sevene kıyarken,
Ne yaptım sevilmeyecek, terk edilecek!..


Bana eski günleri arattı, kırılmadı inatlar,
Ayrılığı seçmesiyle, bende kırıldı kanatlar,
Oysa kuruluydu bağra, yok ki saltanatlar,
Ne yaptım sevilmeyecek, terk edilecek!..


Geceyi sararken pencereler, şafak kaybolur,
Beyaz bulutları yitirdim, karanlığa kaydolur,
Dumanlı karanlığım, hangi zaman son bulur,
Ne yaptım sevilmeyecek, terk edilecek!..


Sevdanın özüne tutulmuştum, sel oldu gitti,
Her şeyimsin, canım dedim de, el oldu gitti,
Savurdu eski - yeni ne varsa, terk edip gitti,
Ne yaptım sevilmeyecek, terk edilecek!..


Ey Ay, ey Yıldızlar, ey Güneş, nereler desiniz,
Karanlıkta yüreğim, ışık arar, kimler lesiniz,
Nasıl yüz üstü bıraktı, görmez, bilmez misiniz,
Ne yaptım sevilmeyecek, terk edilecek!..


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.