Mazlum bir yangının ç/ağrısıyım
Yüreğime dadanan ateş böcekleri.
Ehli keyif yalnızlığın da isyanı iken acılarım
Acımakla değil açmakla mükellef
Hem de açık ara dünümden uzaklaştığım
Yarının mimarisi bir şiir olmaya namzet
Israrla sevip
Israrla kendime çattığım çatık kaşlarım.

Yaralı bir izdivaç elbette
Dünün muhtırası verilmişken,
Yarına meyyal de bir vazgeçiş
Bir rubaide saklı muradım
Bir elemde saklı iken hikâyem
Kopup da geldiğim umudun bakir tarlası
Acıyı azat etmek de keşke mümkün olsa
Saf kan yalıtılmışlığım;
Azıcık da hasbel kader yalnızlığım.

Dalgalı saçlarıma tutturduğum bir toka
Belki de tutuklu olduğum bir mevta
Dünde kalan satırlarımdan firar eden
Aşk ve özlem…
Sevmenin verdiği huzur ve azap
Zapt edemediğim firari ruhum
Zaman zaman kalsa da darda.

Mizansen kadar yatkın ölüme;
Ölüm kadar da giymeye hevesli beyazı:
Ne gelinlik ne kefen
Ne da mağduriyetim
Ne çok yeis çeyiz sandığımda
Oysaki özgür uçan bir kuşum ben
En azından yazdığım şiirlerde ve satırlarda
Endamlı bir özlem dünüme:
Dün mizaçlı hasret
Kaybettiğim mevsimlere.

Hünkârı aşkın, latif bir rüzgar
Kayrasında şiirlerin
Sevdalı yürek ve kehanet.
Hüzzamın tavrı
Hazan mahsulü rüyalar
Elyaf bebeklerde saklı nice tirat
Yoksa öykündüğümüz rollerde mi unutulduk biz?

Çocukla çocuk olan
Efkârın da bam teli.
Aşka mintan diken
Elbette özveri ve öz güven
Şimdi kanayan eski senede
Ar bildiğimiz aşklarda ve hecelerde
Yaşasın ki;
Bir çentik daha attık düne
Kavuşulmazlığın mucidi iken
İçimizdeki yırtık her ilik
Düğmesi olmayan nice cepken
Şimdi aşkı da ihya ettik ya, azizim:
Hoş gelsin yeni sene
Hoş gelsin tüm sevgi yüklü gönüllere.