statik çarpıntı
say ki kaç adam yapraktım
beyza ağacın dallarına kırıldığı suya düşen boyunlar yaylası olmalı düşün biz dedikçe ben çoğulu umursanmaz oluyor bir azı ölü kar kokusuna hasret yutak beyza duvarın tabutlarını görmüş avuçlarıma doğurulmuş tanrılar çivilemişler o ara birden fazla çok alına beyaz doğmuş hani güneş ardınıza batacaktı nasıl mutluluk cenazemi karanlık saçlara sarıp taşımak kuşlar bilirdi gök çekimi beyza kollarına renkler asmış koşanları var uzakların kaç adam olunsa yanardı liman atlasın mavi yolu sıvanırdı kentlerimizin taş soğuğu yüzüne beyza çocukları bilmiş koşuşturan ılık aralığın camında yananları duran zamanın 0125 |
sevgiler