Bakmış Aslan kötüye gidiyor işler;
"Bir Kanal aç şu ormana!" demişler.
Aslan bu ya, düşünürmü sonunu,
arıyormuş zaten iktidarda kalma yolunu.
" Tamam!" demiş; "Zaten sıkışıktı bu boğaz,
sokun kanalı onun hemen yanına biraz.
Hem gelen-geçende ödemiyorki para!
Ne faydası var bana,
benim çocuklarım ve akrabalara?"

"Aman hüümdarım böyle şey olmaz!"
Diye tüm hayvanlar etmiş itiraz;
" Orman bütündür, bölünemez ikiye.
Sen sok, pardon sor bu sorunu ortağın Tilki’ye.
Tilki kurnaz, umurunda mı Boğaz;
" Dün neyi savundusak, bugün tersini savunuruz biraz!
Arslan açmak istiyorsa başına bir bela, varsın-açsın,
batmak istiyorsa kanal batağına bırakın-batsın!"

" Ama..." demiş Boz Kurt’lar; "Batarsa orman bizde batarız!
Ağaçsız, hayatsız ormanda ne yaparız?",
" Dur!" demiş Tilki; "Adım boşunamı kurnaz?
Kanal girecek ilkin onun bir yerine biraz,
sonrada çıkaramayınca sonunu,
bağıracak o zaman aslan avaz-avaz;

"Ey ormanın imanlı kulu;
Bil ki bu kanal sorunu
hain birinin oyunu!
Ne istediyse ona verdik,
bir yüzükle bu hale geldik,
bilmiyordum-kandırıldım valla,
Kanal haberini bilem
aldım eniştemden,
billa!"

(*) İSTANBUL PEMBE Şiirleri hayvanlar için yazılmıştır. İnsanların alınmaya asla-ve-asla hakları yoktur!