SOKAKLARIN DİLİNDEN
Başladı artık kış sokaklar harbiden ayaz.
Aç ellerine üfle yazacaksan öyle yaz. Köşede bir simitçi tiz sesle bağırmakta, İlahi bir davet var kulları çağırmakta. Salıncaktan düşüp ve parka küsmüş bir çocuk. Kibritçi kız elinde ışıl ışıl bir boncuk. Parmaklar dışarıda ayakkabı kauçuk. Öl deseydin belki de ölecektim be çocuk. Düğümlendi boğazım zehri dışa kusmadan. Belkide söylenmiyor çok şey, küsüp susmadan. Seveni arıyorsun buyur gülüm burdan yak. Verene gidiyorsun eyvallah da ne ayak?.. Çocukken derlerdi ki beleştir hep hayal kur. Yıkılan hayalleri karşılıyor mudur kur? Ne kadar içersen iç, sadece başın döner. Gidenler geri gelmez yalnız ışığın söner. Her şeye rağmen güzel hayat dik dur gülümse. Güzel düşün nefes al ve hayatı özümse. Yaşı değil insanı yaşadığı büyütür. Sen hiç fark etmesen de zaman seni öğütür. Emine Balı Oğuz. |