Kopardılar beni
Kopardılar beni
Ruhuma giydirdiğim bedenimden Bambaşka elbiseler giydirdiler Ellerimi uzattıkça bileklerimi kanla revana hapsettiler Gözlerimle baktıkça Gözlerime karalar çektiler Çiçekler açtırmak istedikçe Köklerimi zehirle suladılar Kopardılar beni hayat sahnesinden Kapattılar perdeyi Başka oyun da yazdırmadılar Küle döndürdüler hayallerimle ördüğüm urganımı Umutla büyüttüğüm gönül bahçeme zehirleri saldılar Hangi yöne baksam önüme setler çektiler Güneşden aşılanırım diye Güneşimi de söndürdüler Canıma can katan kalemimi de aldılar elimden Onu da çok gördüler Şimdi bir başıma öylece çaresiz iki büklüm Son nefesimi bekler dururlar |
Bu güzel şiiri yazan ve bizimle paylaşan Şairimi KUTLUYORUM. Nice şiirlere...