Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
VAV SAFFET
Bahtiyar AKDOĞAN
5,0 / 4 kişi ·7 beğenme · 1 yorum · 1526 okunma
 VAV SAFFET
Elif gibi dimdik ama o hep vavdı,
Güneşin altında kavruldu Saffet. Ekmeğine azık bir kuru soğandı. Rüzgarın önünde savruldu Saffet. Kin tutmazdı, Kimseye etmedi kötülük. Ne etse kendine ederdi, Sonra dönüp Rabbine söylerdi. Feryatları sessiz çığlık Acıları hep taze, Yüzü ilk günden kederli, Kederi doğuştan kaderli Saffet. Bal yutsa zehir oldu boğazından geçen lokma, Lokmaları dizilerdi Boğazına Girmedi alın terinden ziyade Hiçbir şey Demedi, sustu, kırk boğumlu boğazını yutkunarak Çalardı beş vakit, Dostun kapısını Ve dahi utanarak Mırıltıyla karışık ağlayarak. Derdi söylerdi, kimsesizlerin kimsesi Sesimi duyacak Kimse yoksa O var Elbet Elif gibi dik olacak bedenim musalla taşında Bir garip Saffet Ve sonra vav olup Rabbine kavuşacak. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
VAV SAFFET şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bahtiyar AKDOĞAN
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.12.2019 18:13:16
Puan
: 20.0 / 4 kişi
Okunma Sayısı
: 1526
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 7 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Güzel şiirdi, beğeniyle okudum. Nice şiirlere diyor, Şairimi KUTLUYORUM...