Bana kör, sağır, dilsiz ve dinsizdin sevgili
Bu yüzden göremedin
Duyamadın
Bilemedin
Ve hiç söyleyemedin ne çektiğimi




Lâl ormanların girdaplarında büyüyen
Hiçlik çiçeğiydim bense
Hiç kere açan
Hiç kere kokuşan
Hiç kere solan
Hiç kere hiç işte...




Gökle denizin birleştiği
O sonsuz maviliklere düşmüştü oysa tohumlarım
Mavice açacaktım bir koklasan!




Efelenirdin az söylensem
Ağır abiydin, sorsalar!
Pencereme konan yaban bir kuş kadar ürkek
Ve göçmendin
Az sonra pırpır edecek...




Karanlıktı sen geldiğinde
Gittiğinde ise zifiriydi gündüz
Hep düşünürüm
Aminsiz miydi ki senin için açtığım eller?
Beni böyle kendi içime sürgün etti dualar!




Gitmişsin bildiğim tüm adreslerden
Ne yana dönsem
Gizemli bir yalancı,
Tarif eder eşgalsiz bir yabancıyı!




Durağan bir acıyı evlat edindim bugünlerde
Onu büyütüyorum içimde
Ona ninni
Ona elma şekeri
Ona mendiller
Ve daha ne hizmetler?
Bilemezsin!




Gelme ne olursun!
Beni böyle hiç yaşanmamış gibi
Bir hiçliğe gömeceksen,
Nail olurum belki bir gün yine
İçindeki o mezatlı sevgiye
“Satıyorum!
Sattım diye bağırırken yüreğin”
En yüksek rakamı verene!
Talibinim bilesin
Kaldırabilmek için seni
Hainlikler müzesine!







22 aralık 2019/ 14:30

Sevtap Kaya Nurgönül