abucububu
insansız köyün öğütçüsü
ne bir kelime eder ne de anlar bir elini kaldırır bir de gülücük kondurdu mu! böyle bir âlim var mıdır? kalem tutmamış gözleri hayata kanamış bireysel tarihlere yeni bir çağ getirir böyle bir âlim var mıdır? insansız köyün meleği kanatları nerde bunun kanatsız ama küçük elleri var hadi uç! uçmaz o yürümek ister sarı çimen üstünde debelenmek... ama neden? özgürlük göğün gövdesinde değil mi? insan topraktan melek gökten insan uçmak melek emeklemek… dur uyandı galiba “abucububu” ne tatlı şeysin sen |
çok beğendim
kaleminizin kokusu zaten hoşuma gidiyordu
daim olsun saygı ile