dil ağrısı...// bu aralar hiç mi hiç t/adım yok her şey varmış gibi her şey ne kadar da yok eskiden tüm çıkmaz sokakların adıydın be kadın yaslandığım her duvarda çöküyorum şimdilerde kendime anla işte kambur bir yokuşu sırtlanmış egzozu patlak kamyon gibiyim bilmiyorum belki de patırtım, gürültüm kavgam kendime sancılandıkça sakalımdaki kir doğurganlığım hep şiirdir adresine bakıyorum da senden önce bu kadar alıngan, kırılgan değildim galiba peronlaştıkça düşüyor nabzım, ayrılığa buz kesiyor sanki adımlarım söyletme beni be kadın kırılganlığım diyorum hani sana büyüyen yanım neyse, dilim pek bi yaralı, pek bi küfürbaz bu günlerde gözlerim diyorum gözlerim yeşil kaçkını alacalı diken ah be kadın ahh.. kokun diyorum kokun ruhuma barutken, gül teninden öksüz koyduğun parmaklarım yokluğuna tetikken ve günlerden bugün şakağıma ecelken, adın adın kurşuna gelesim var… // ilhanaşıcıaralıkikibinondokuz |
önemli olan yara açmamak değil o yarayı sarmayı bilmek
hata yapmamak Allah a mahsustur
üzülme bu kadar
çok güzel bir iç hesaplaşmaydı umarım beraat edersin yürek mahkemenden