İNSANIM BEN (A)
Bazen durulur bazen sinirlenirim
İnsanım ben Herkesin Kadir kıymet bilmesini isterim Bazen sevinir bazen gerinirim İnsanım ben Sevinçlerim Üzüntülerim var benim Ölümden hastalıktan korkarım Kuşları dinler ağaçları severim İnsanım ben Kara benim deniz benim dağ yayla benim Soğukta üşür sıcakta terlerim Bazen koşar bazen yürür bazen dururum Benimde ağrılarım sızılarım var İnsanım ben Aç susuz insanlara üzülürüm Zulüm gören insanlara Gördüğü zulümden kurtulsun diye dua ederim Şiir okur hüzünlenir şiir okur gülerim Bir Yetim bir öksüz için dağları delerim İnsanım ben Akraba komşu ziyaretine Hasta ziyaretine Kabir ziyaretine giderim İnsanlık için yaşarım İnsanım ben Herkesin fikrine saygı duyarım Tüm dünya Milletleri mutlu olsun isterim Tüm dünya Halkları kardeşçe yaşasın isterim İnsanım ben Kibirden uzak olmak isterim Yağmur yağar sevinirim severim Bezelye, nohut fasülye yemeyene hayret ederim İnsanım ben Yalan dünyanın yalan olacağını bilirim Çoçukluk yıllarımı özlerim Durup bazen kendimi Bazen çevreyi dinlerim İnsanım ben İnsanı, hayvanı, çayı kahveyi, ayranı severim Çünkü insanım ben bedeninde ruh taşıyan Vicdanı merhameti olan İnsanım ben |