Siren
Kendimi ağır yük taşıyan
tiren gibi hissediyorum Vagonlarım dökülüyor birer ikişer Gittikçe sökülüyor raylar içimden Bir ben kalıyorum Yalnızlık sireniyle. Son istasyon değil durdugum yer Çınarlar akasyalar bedenim Serçelerde kuğularda gittiler Yalnızlık senfonisiyle. Biliyorum..okuduğum romanlar istasyonları ağırlar.. Ugurlayan ellerin nazikliği Buharlı bir trenin camında titriyor Şark treni değil mi hep doğuya giden . Ölü aşkların istasyonunda Kalmadı baharların tadı Kalmadı buharlı çayların adı Uzun müdettir çalmıyor siren Hangi istasyonu yağmaladılar Hangi istasyonda kaldı o düşünce yorgunu ben. |
Ölü aşkların istasyonunda
Kalmadı baharların tadı
Kalmadı buharlı çayların adı
Uzun müdettir çalmıyor siren
Hangi istasyonu yağmaladılar
Hangi istasyonda kaldı o düşünce yorgunu ben.
Güzel bir şiirdi. Beğeniyle okudum. Nice şiirlere diyor, Şairimi KUTLUYORUM...