KAR ÇIĞLIĞIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiir küresel ısınmayı işler.
Kar kar kar yağmayı unutan kar!
Yavru ayılar inler uzaktan gözleri morarmış ağlamaktan, kutubdan kutuba sansar kaynar sansar! Aaah ah var, yanlış yerlere düşen kar! Uzak dur uzak dur saçlarımızdan pınarların gözleri kurur yoksan mecnun toza kanar, göl tuza kanar, toza kanar, tuza kanar, yaza kanar can pazarında uğuldayan ormanlar… Ormanlar! Kar kar kar lapa lapa gülüp gelen kar! Yola düştüğünde biraz biraz sularda bi haz çığıltısında haz, beyaz çınlar uçsuz bucaksız beyaz çeyiz düzer kardelenler kızaklar çanlar, çanlar… Duman çıkar, sevinçleri kaynatan kar! Gelinlik düşleriyle kayıp of of, yalnızlığı buzla yıkayıp uf uf kızgın kartopları ne yananlar var, ne yananlar… Kar kar kar! Durmasan yağsan yağsan kar boz dağları buza boğsan boğsan kar emzirsen çayları göğertsen göğü yüz pınar bin pınar olsan doğsan kar, Yüzpınar, Binpınar… |