Bir sözcüğün mülkiyeti ölüm
Belki de bir başkaldırı
İnhisarında aşkın, iç çeken gözyaşı
Kâbusların da kalın tabakası
Ensesinde boza pişiren bir düş
Göğün eriştiği mayhoş tadı mevsimsiz bir izdivaç da
Kehanetin yasladığı sırtını
Saf kan merhale
Tutanaklara geçerken aşkın adı
Acıdan ibaret üç beş imge niyetine.

Soytarı gölgeler
Düş kabzımalı adeta
Öğün arası sevdalanan mizacı
Ferinde yüreğin iksirli bir d/okunuş
Elbette aşkın muhtevası
İçine çöreklenmiş bir acıdan ibaret
Vebali de boynuna mevsimin
Sür-git hezeyan
Tetiklenen mizaç
Tam alnından vuruldu sevdalı kuş.

Arşı alaya çıkan her serzeniş
Dokunaklı göğün uleması kaçkın mizaç
Tanrısal bir çöküş
Sabırla imtihan
Nihayetinde basamaklarını tırmanırken
İlahi Adalet elbet
Yüreğin kozasında boy veren gülüş
Çatallı sesinde şehrin
Bir nida çatlayan yer küre
Fay hattında ömrün
Küredikçe dünü…

Minvali öğretilerin
Sudan sebeplerle içine kapanan
Melek yüzlü kelam
Sevdalandıkça sığındığı rahmet
Minnet duyduğu Huda
Yürekten vazgeçiş mi yoksa
Efsunlu sesi hülyaların
Bir nar tanesi sevdalı keramet
Tepesinde çatısız bir gökyüzü
Ellerinden dökülen her yıldız da
Güneşin arka penceresinde
Perdelenmiş bir göz.

Anlamadıkça aşkın manasını
Zıpkın yemiş naif yürek
Çözdükçe gizemini kâinatın
Bir gök gürültüsü belki de titreten ansızın
Ellerinden kayıp giden mutluluğa da bir veryansın
Gaipten gelen hüzün bile baş tacı
Yeter ki sonlanmasın bu bitimsiz sevda.