YaprakGözlerinin mevsimi solgun bir aşk yarasıdır Derin ! Yorgun bir kapı çarpar durur yıllardır yüreğinin kuytusunda Sensizliğe uzanan çetrefil bir yalnızlık var dudaklarımda Düş çölü yorgunluğunda bin bir derviş taşır yollar Kalp avare bir sarhoş, teninde 40 bin yıllık c/esaret var Ey nefessiz daldığım derin kuyular Dolambaç sonsuzluğundaki resmim Vakitsiz gelen misafir Ellerimde solan yaprak ve hüznün gül semaisinde simam Kıyımda kayıp yalnızlığım Ellerim boş yine Ceplerimde yitik bir Hasret VAR! 11. 11.2014 Sinop |
Çok güzel....Sensizliğe uzanan çetrefil bir yalnızlık. Müthiş!
Alkış güçlü kaleme👏👏