Sevgili mavi..
özlem ve hasretle doldurulan her şeyde..
içinde sen olmakla birlikte azıcık acı..
azıcık ıstırap yeşerdi bu satırlarda.
Satırların sonu yoktur.
Sevmenin de sınırı olmadığı gibi..
Her şey güzel geçerde..
Bir gün bakarsın ki etrafında sadece kuşların cıvıltısı kalmış ne olduğunu anlamadan içine çekilirsin iç dünyan sen gibi karanlık ben gibi yalnızlık kokar...
Ve satırların bile bazen yerli yersiz kalmasındandır..
Sana olan bağırışım duyuyor musun?
okurken çığlıklarımı duyuyorsan da duymazlıktan gel.
Çünkü beraber yok oluruz...
Yok olursan..
satırlar ağlar..
garip kuşlar ölür sokaklarda kimsesizce..
benim gibi..
Yok olursan biter bu film
Oysa sonu kötü biten filmleri hiç sevmedim..
Yazmak sana dair kuyuya düşmüş çaresizce
Ölümü bekleyen bir adamın çilesidir..
Sevgili masumiyetin sarmaşığı..
Aşk kokan gülüşlerde
Bir garip yalnızlik..
Bir garip hikâye
Bir ölüm var bilir misin..
Sevgili masumiyetin aydınlığı..
Sana dair bir şeyler karalamak
Ne ağır bir yük
Ne ağır bir acı
Ne ağır bir felâket..
Her kelime de
Bir sızı
Her satırda bir kavurulma..
Evet sevgili masumiyetin sarmaşığı
Aslında
Sensiz geçen her gün bir yalnızlıktır..
Ve her yalnızlık bir yaradır..
Kapadim gözlerimi sana..
Güldüm..
Soldum..
Ve hikaye bitti..
Sonu aydınlık olmayan bir yazgı..