Ne sen beni hatırlarsın artık
Nede ben seni unuturum..
En çok ben büyüttüm bu aşkı
En çok ben kahr olurum.


Şimdi
Uçurumlar derinleşir aramızda
Uzaklıklar uzar aşılmaz mesafeler büyür
birde geceler sensiz’leşir
Birde geceler daha çok sessizleşir
Özlemler yetişir selviler gibi
Artık ne sen beni hatırlarsın
Nede ben seni eskisi gibi..

Değiştik,herşeyi değiştirdik
Oysa ne çok sevişirdik
Yağmurlar altında
Deliler gibi...
Mevsimler arasında vurgun
Eylüller gibi...
Döküldük yaprak yaprak
Kuruduk güller gibi..
Savrulduk rüzgâr rüzgâr
Dağıldık küller gibi..

Ne aşkı sen bilirim artık
Ne gök yüzünü mavi
Ne umudu çare ne göz yaşını teselli
Bizi bitirdiğin gittiğinden besbelli



Şimdi
Karanlıklar büyür
korkular çoğalır Aramızda
sus söyleme ne olur
her ne varsa
Kalsın öyle..
seninle YARAMIZ’da.