Koyun aramaya geldim obana,
Görünce başımı döndürdün Pembe.
Adını, soyunu sordum çobana
Aklımı, fikrimi dondurdun Pembe

Çadırın önüne çıkardın erken
İnciler saçardın bakıp, gülerken
Yüzün kızarırdı ismimi derken
Gönlümün derdini dindirdin Pembe

Adın gibi hergün pembe giyerdin
Kaş göz ettin, güldün bir umut verdin
Sevda ataşına atmakmış derdin
İçimi kavurup, yandırdın Pembe

Aladağa bir ay doğardı gece
Mah yüzünü seyrederdim gizlice
Gözlerine tutulmuştum delice
Gamzeni simeme bandırdın Pembe

Bir ceylan misali kırda gezerdin
Saçlarını çiçeklerle bezerdin
Uzaklardan uğrun uğrun süzerdin
Kem sözlere uydun kandırdın Pembe

Bakraca çaldığın koyun yoğurdu
Pınarın suyunda iyce soğurdu
Eller, lafımızla karın doyurdu
Mecnun yaftasını kondurdun Pembe

Otururdum Taşoluk’un başına
Sevdam diye kazımıştım taşına
Bilemezdim bu hayaller boşuna
Dağları sırtıma bindirdin Pembe

Çalının üstüne esvap sererdin
Onca lafa, söze göğüs gererdin
Geceleri düşlerime girerdin
Gittin, yüreğime indirdin Pembe

Vazgeçmem sözünü söylerken dilin,
Niçin başkasına uzandı elin?
Ben asker olunca gitmişsin gelin
En güzel çağımı söndürdün Pembe!

Mehmet Postallı / 2019