Son Teşrinde Yapraklar
Son Teşrinde Yapraklar
Ellerin diyorum erguvan renkli gülüşünle müsavi Son teşrinde yapraklar veda eder hayata Billur bakışlarıyla sinemizi yusun su Yükleyip koyverelim hasreti ılgar ata Dalların hülyası mı sümbül açan iklimler Menekşeler üşüyor kuytularda sen yokken Güneşin pencereme öyle vursun gönülden Menekşeler boy versin güneşin rengi ile Yarama tül olurken kirpiğinin siyahı Yadıma düşen gülün öyle donsun gülüşü Son teşrin alıp gitsin dudağımızdan ahı Bulutlar turnalara anlatsın senli düşü Son teşrinde yapraklar haczedilmiş bir sayfa Haciz memurlarının hışmı pek de çetindir Alışkınız vurguna ne gerek var ki hayfa Ömür tiyatrosunda son perdeyi sen indir... Ankara 22 Kasım 2019 İbrahim Kilik |
Dalların hülyası mı sümbül açan iklimler
Menekşeler üşüyor kuytularda sen yokken
Güneşin pencereme öyle vursun gönülden
Menekşeler boy versin güneşin rengi ile
Güzel bir şiir okudum. Nice şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı KUTLUYORUM..