PİŞTİM ÖĞRETMENİM…
Sarp dağları yel misali
Aştım aştım öğretmenim!... Gözden akan, sel misali Yaştım yaştım öğretmenim!... Bilgi denizine daldım Ummandan bir damla aldım Senden koptum, yaya kaldım Şaştım şaştım öğretmenim!... Sulamadığında soldum Tohum idim, fidan oldum Senin varlığınla doldum Boştum boştum öğretmenim!... Sürdün beni toprak gibi Sana aktım ırmak gibi Gittiğinde yaprak gibi Düştüm düştüm öğretmenim!... Batıl her ne varsa attın Güneş gibi aydınlattın Bize nice değer kattın Boştum boştum öğretmenim!.. İrfan ateşini yaktın Başa bilgi tacı taktın Çağlayan misali aktın Coştum coştum öğretmenim Sana selam durmak için Gül tenini sarmak için Bilgilere varmak için Koştum koştum öğretmenim!... Sen gelince şafak söktü Gidişin boynumu büktü Dağlar üzerime çöktü Hoştum hoştum öğretmenim!... Pek kırılgan, sanki camdım Öğrenmeden ne çok hamdım Bilgi ocağında yandım Piştim piştim öğretmenim!... M.NİHAT MALKOÇ |
Pek kırılgan, sanki camdım
Öğrenmeden ne çok hamdım
Bilgi ocağında yandım
Piştim piştim öğretmenim!..
Güzel bir şiir okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şairimi KUTLUYORUM...