Yoksul topraklar kavruk otlar
Seviyorduk yinede içimizden
Su taşıyan o peçeli kadınlar
Yokluk bile güzelmiş eskiden.

Öncelerden kalma bir kaç ev
Hatıralar taşıyor geçmişten
İstersen hüzünlen, stersen sev
Yıkıldı, yıkılacak onlarda zaten.

Küçücük camları kızıl parıltılı
Terkedilmiş artık kendi haline
Çıplak ve dökük toprak sıvaları
Verane olmuş, iğneden ipliğe.

Yaz tarlalarında, koşturan köylü
Nadasa bırakmış merayı sanki
Az ilerde yatıyor tüketmiş ömrü
Loş akşamlarda ağlıyor belli ki.

Bilmem kayda değer ne kalmış
Sıcak yemekler o tüten kokular
Bahçeler kurumuş otlar sarmış
Dumansız yıkılmış tüm bacalar.

Sesini duyacak kimseler nerede
Rüzgarlı bayırda ve kayabaşında
Hani saksağan sesleri kütüklerde
Kendimi arar oldum buralarda...



Mustafa Yaman
07 kasım 2019