‘’Hayat uzmanlık alanım değildi. Ama hevesli ve yürekliydim.’’ (Alıntı)

Şehla bir düşün habercisi içimdeki yangın:
Söylem benzeri muhteva
Kaydı kuytu olmayan bir mevtadan da hallice
Çökkün dizlerinde mevsimin
Kayıp bir muhtıra
Celbi olsa bile ömrün
Kanaviçesi zeminin
Destur bellediğim her dua
Kökümden kopmakla tehdit edildiğim bir izlek
Sefasını süren her imgede saklı neşrim
Ölümü tadan bir mersiye
Düştüğüm dalımdan
Yılgın bir mavi
Aşkı ihbar ettiğim de yalan, azizim.

Soytarı bir gölgeden kaçıp da
Gizimi giydiğim seyrüseferi ömrün
Kopçası kopuk mu nedir mevsimin?
Ah, düşler, azizim:
Düşkün kollarında mizacın
Beylik bir nazire
İklimlerden kopup gelen o yılgı:
Özneme ihanet ettiğim her satır sonu
Koyultulmuş gözlerinde asi rüzgârın
Delişmen gönlün intiharı
Şiire benzeyen ara yollarında şehrin
Küstüğüm dağlar.

Seyrinde olsam bile izafi bir coşku benimki
Şölen mahiyetinde her dize
Kümelediğim hece hece
Saf tutan bir m/eziyet
Yuhalan çuvaldızı batarken bendime
Ah’lar kavurur da kavurur yeli;
Sefil bir tebessüm askıya aldığım her seheri de
Düşlerken közünde varlık
Özünde savruk
İddiası aşkı azık eden bir methiye.

Düş pazarında geçit vermese de illet gerçek
Hayatın devasa hıçkırığı
İblisi mimleyen bir melek gibi omzuma konan gece
İnhisarı yarımların
Yarınlara yüklediğim bir sefa
Bucağımda olmasa da yürekteki seda.

Kifayetsiz satırlarda
Yatak döşek hazan
Gözlerinde ela zevcesi şiirin
Korla yatıp kalkan her köle im
Elbette başının tacı emrinde olduğum yüreğin
Kefenimde sarı düşler.

Güneşin nezdinde kaykılan bir yıldız
Vedası illa ki hüzünlü
Kayrasında günü birlik bir sevda da değil hani
Cefa yüklü doğasında evrenin…

Tevekkül yüklü cariye
Şah dizelerin aşk bildiği.
Surdan kaleler elzem bir özne
Kavuşulası günün methiyeler dizdiği.
Sultanıyım ölümün;
Kelebek mizacında mutluluğun doyamadığım
Her yenilgi yeniden doğ, dercesine:
Kefesinde b/ölündüğüm bir künye
Zaafların nakşı endamlı bir vazgeçiş adeta
Hicranı yalıtan anlık neşe
Bir tebessüm daha armağan ederken Mevla
Sonlanmadan naif eda
Zimmetli olduğum umut…

Aykırılığımda dahi ihanet etmediğim benlik
Bir şeref, azığa alındığım;
Bir katre, izleğinde saklı kaderin
Rölantiye aldığım bilumum duygu
Gönüllüyüm bir kez ölüp doğmaya:
Gömülü tüm hazine sevdalandığım şu kısacık ömürde.