BİZİM KÖYÜN DELİSİ
BİZİM KÖYÜN DELİSİ
Deli Cemal derlerdi adına Yılın bazı zamanlarında Farkında bile olmadan Giderdi çok uzaklara… Mevsim biraz daha yakın Belki ilkbahara, belki yaza Yine böyle bir zamanda Deli Cemal yatar mezarlıkta… Dışarısı alaca karanlık Şafak söktü sökecek Cemal adında bir başkasının Yolu geçer mezarlık yanından… Tam bu esnada bizim Cemal Mezarlıktan çıkıverir yola Dönmeye başlar; davul çalar gibi Yolcu Cemal’in etrafında… Bir nakarat tutturur, bu arada ‘’ Sen Cemal, ben Cemal Dön Cemal, dön ‘’ diyerek Dönerler, gün ışıyana dek… Gün ağarıp çıkınca ortaya gerçek Yolcu Cemal eline alır bir kötek Yer misin yemez misin? Deli Cemal’i bir güzel döver Eşek sudan gelene dek… Bilmem var mıdır? Sizin köyün de bir delisi Yabancının birisi tanıyamazsa bizi ‘’ Deli Cemal’in köyünde misin’’ derdi… Salih KOÇ 1 Aralık 2017 / İstanbul-Paşabahçe |
Gün ağarıp çıkınca ortaya gerçek
Yolcu Cemal eline alır bir kötek
Yer misin yemez misin?
Deli Cemal’i bir güzel döver
Eşek sudan gelene dek…
Bilmem var mıdır?
Sizin köyün de bir delisi
Yabancının birisi tanıyamazsa bizi
‘’ Deli Cemal’in köyünde misin’’ derdi…
Güzel bir şiir okudum. Deli Cemal yaşıyora benim için elini sık, öldüyse mezar
taşına dokun. Selam ve SAYGILARIMLA...